Hoewel hij en zijn medewerkers in beslag werden genomen door hun
Blackberry, vond hij tussen dat mobiele staatsbelang door de tijd om
belangwekkend om zich heen te kijken.
Het viel aan hem te zien dat hij ervan overtuigd was dat macht een
erotiserend effect heeft. Die gedachte leek vooral hemzelf op te winden.
Masturbatie kent verschillende vormen.
Een anticlimax ook.
Door een onverwacht euvel moest de hogesnelheidstrein plots stoppen.
We waren de grens al over. We bevonden ons in een ander land met een
andere taal. En we, alle passagiers, moesten vervroegd uitstappen.
Zo ook deze bekende Vlaamse politicus.
Eerst zag ik dat hij nog hoop had. Dat hij niet kon geloven dat hij,
net als alle andere passagiers, gewoon moest wachten tot het probleem
opgelost was.
Hij en zijn medewerkers belden rond, nog verwoeder dan voorheen. Ik hoorde hun bevelen. Ik hoorde hun frustratie.
Ik zag de politicus knalrood worden.
In zijn land en landsgedeelte kon hij bepalen wat er met de mensen
moest gebeuren. In het machtstheater van Vlaanderen trok hij aan de
touwtjes.
Maar niet hier.
Hier, vlak voorbij de grens, golden andere wetten.
Hier kende datzelfde theater van de macht andere spelers en
figuranten, werd de regie door andere autoriteiten vastgelegd, bestond
het decor uit rekwisieten waar hij geen blijf mee wist.
Na een uur wachten-zoals-iedereen zag ik geen politicus meer.
Wel een klein, purperen mannetje dat, naakt en verschrompeld, achter zijn masker verscheen.
