Deze overtuiging steekt de partij, die als einddoel een onafhankelijk
Vlaanderen heeft, ook geenszins onder stoelen of banken. Ze is
behoorlijk duidelijk als het om de Vlaamse identiteit gaat.
Maar wie goed luistert, merkt op dat vrijwel elk spectrum van onze
maatschappij inmiddels op subtiele wijze met een geprononceerde voorkeur
voor Vlaanderen is geïmpregneerd.
Afgaand op het woordgebruik, dat altijd een weerspiegeling van de
maatschappij is, lijkt solidariteit met Wallonië in de gehele Vlaamse
samenleving al enige tijd zoek.
Hoe verklaar je anders, om slechts een voorbeeld uit de sportwereld
aan te halen, dat Kim Clijsters in alle Vlaamse media en door de burgers
al jarenlang als Vlaamse en nooit als Belgische topspeelster wordt
vermeld.
Terwijl diezelfde stemmen van Justine Henin niet stellen dat ze een
Waalse is behalve als ze verliest. In al haar winnende gevallen roemt
Vlaanderen Henin als Belgische tennisster.
Of neem de internationale politiek.
De Gucht en Verhofstadt zijn Vlamingen. Maar onder meer via de
uitzending van Panorama van afgelopen zondag kwam de bijzonder
intelligente speciaal rapporteur voor het recht op voedsel van de
Verenigde Naties ter sprake.
Deze Franstalige Olivier De Schutter, met een naam die beide
landsgedeelten verenigt, werd en wordt door Vlaanderen geen Waal
genoemd. Succesvolle, niet-Vlaamse landgenoten noemen wij, in welke
sector dan ook, blijkbaar graag en vanzelfsprekend Belg.
Tot diezelfde De Schutter (een ter illustratie compleet uit de lucht gegrepen scenario) op een daad van corruptie wordt betrapt.
Dan wordt hij een Waal.
Het is de vraag waar deze manipulatie, deze hidden message, vandaan komt.
En waar ze, zonder dat iemand er erg in heeft, naartoe sluipt.
